Αρκεσίλαος

I

Όνομα μυθολογικών προσώπων.

1. Γιος του Λύκου και της Θεοβούλης, ένας από τους αρχηγούς των Βοιωτών στον Τρωικό πόλεμο. Σκοτώθηκε από τον Έκτορα.

2. Γιος του Οδυσσέα και της Πηνελόπης, που γεννήθηκε μετά την επιστροφή του πατέρα του από την Τροία. Πρόγονος των Βαττιαδών της Κυρήνης.

II

Όνομα ιστορικών προσώπων.

1. Φιλόσοφος (Πιτάνη Μικράς Ασίας 316 – Αθήνα 241 π.Χ.). Ιδρυτής και διευθυντής της Μέσης ή Δεύτερης Ακαδημίας. Συγγράμματα του Α. δεν υπάρχουν, είναι όμως γνωστό ότι καταπολέμησε τις δογματικές διδασκαλίες, ιδίως τον στωικισμό και το κριτήριο της καταληπτικής φαντασίας. Ο Α. δηλαδή αμφισβητεί ριζικά τη δυνατότητα ύπαρξης κριτηρίου βεβαιότητας της γνώσης, γιατί o διαχωρισμός πραγματικών και φανταστικών παραστάσεων, η βεβαίωση ότι μια παράσταση είναι ή όχι αντίστοιχη προς μια αντικειμενική πραγματικότητα, δεν μπορεί να γίνει παρά με την εφαρμογή της ίδιας της παράστασης πάνω στον εαυτό της, εφόσον μόνο παραστάσεις κατέχουμε και όχι πράγματα. Προκύπτει φαύλος κύκλος, προϊόν κάθε δογματικής βεβαιότητας που δεν μπορεί παρά να στηρίζεται σε αναπόδεικτες αρχές. Συνεπώς o Α. θεωρεί την εποχήν, δηλαδή την επιφύλαξη και την αμφιβολία, χαρακτηριστική και επιβαλλόμενη στάση του πραγματικού σοφού. Έτσι ανοίγεται ο δρόμος προς τον σκεπτικισμό του Πύρωνα, αλλά ο Α. δεν είναι σκεπτικιστής, γιατί δέχεται αρχές πρακτικής, ηθικής φύσης, που η καταλληλότητά τους για τη ζωή δίνει αξία και κύρος στη θεωρητική πιθανότητα, πάνω στην οποία θεμελιώνονται. Η τελευταία αυτή αντίληψη προσεγγίζει τις νεότερες απόψεις του Πουανκαρέ και της σχολής του, σύμφωνα με τις οποίες η πρακτική καταλληλότητα, το πρόσφορο της εφαρμογής, αποτελεί μοναδικό κριτήριο αποδοχής ενός θεωρητικού σχήματος.

2. Σικυώνιος ζωγράφος (4ος αι. π.Χ.). Γιος του Τισικράτη.

3. Γλύπτης (1ος αι. π.Χ.). Καταγόταν από τον Τάραντα της Κάτω Ιταλίας. Έζησε στη Ρώμη και ήταν ειδικός στην κατασκευή προπλασμάτων που προορίζονταν για την ανάγλυφη διακόσμηση αγγείων.

III

Όνομα βασιλιάδων της Κυρήνης.

1. Α. Α’ (6ος αι. π.Χ.). Γιος του Βάττου Α’, βασιλιάς της Κυρήνης.

2. Α. B’ (μέσα 6ου αι. π.Χ.). Βασιλιάς της Κυρήνης, εγγονός του προηγούμενου, που ονομάστηκε ο Χαλεπός, επειδή φιλονίκησε με τους αδελφούς του, που μετανάστευσαν προς τη Δύση και έχτισαν τη Βάρκη. Σε μάχη με τους επαναστατημένους Λίβυες ηττήθηκε. Τον σκότωσε τελικά o αδελφός του Αλίαρχος ή Λέαρχος.

3. Α. Γ’ (τέλη 6ου αι. π.Χ.). Βασιλιάς της Κυρήνης, γιος του Βάττου Γ’ του Παράλυτου. Για να σωθεί από στάση, κατέφυγε στον τύραννο της Σάμου Πολυκράτη και με τη βοήθειά του κατάφερε να ανακτήσει την εξουσία, αλλά προέβη σε σκληρές αντεκδικήσεις. Αργότερα, θυμήθηκε έναν παλαιό χρησμό και κατέφυγε στον πεθερό του Αλαζίρ, βασιλιά της Βάρκης, όπου και τον σκότωσαν μέσα στην αγορά, μαζί με τον Αλαζίρ, Κυρηναίοι πρόσφυγες.

4. Α. Δ’ (; – 440 π.Χ.). Γιος του Βάττου Δ’, ο όγδοος και τελευταίος βασιλιάς της Κυρήνης, υποτελής των Περσών. Γνωστός από τις νίκες του στους Πυθικούς και Ολυμπιακούς αγώνες και από τις ωδές του Πινδάρου προς τιμήν του (Πύθια IV και V), όπου εξυμνείται και η ιππότροφος Κυρήνη.